zaterdag 6 augustus 2016

Drukke interessante week in Vrcen

Drukke week in Vrcen


De afgelopen week was het een drukte van belang, dat is ook direct de reden voor het weekje afwezigheid op deze blog. Uiteraard wel familie en vrienden op de hoogte gehouden via facebook.

Vreemdelingenpolitie, aanmelding in Plzen.


Maandag ochtend zijn mijn vader en ik enorm vroeg op reis gegaan naar Plzen. Om kwart voor 8 in de ochtend werden wij al verwacht door onze tolk van Foreingers, Lucie. Pap had haar al ontmoet maar ik vond het zelf erg leuk haar eindelijk, na zoveel mailcontact, in het echt te ontmoeten. Het klikte meteen en ik had ook direct vertrouwen in haar. Mensen die mij kennen zullen dat heel bijzonder vinden.
Eerst moesten we naar een kleine ruimte onder in het gebouw om mijn aanmelding in orde te maken. Een beetje stugge politieagente nam de papieren aan en vulde ze in het systeem in. Lucie bleef erg geduldig en vriendelijk en vertaalde elk woord in het Engels naar mij toe. De kinderen mocht ik niet inschrijven omdat zij er niet bij waren. Dit was vreemd....maar goed, beetje bureaucratisch dus niet te fel op gereageerd. Overigens ging dit gedeelte razendsnel en binnen 15 minuten stonden wij een verdieping hoger voor de volledige inschrijving.

Daar begon de ellende, 3 uur wachten (geduld hebben is iets wat wij nu wel leren) maar per toeval kwam een bekende ook binnen wandelen. Met A. was het wachten ineens een stuk minder erg, al hadden sommige andere "vreemdelingen" wel een beetje moeite met de Brabantse gezelligheid die in de wachtruimte ontstond. Lucie is ook zijn tolk dus dat was meteen een leuke boel. We vertelde haar over de belastingsystemen ect. in onze landen en ook onze redenen waarom wij naar Tsjechië wilden verhuizen. Niet vanwege de belastingen (al helpt het wel haha) maar vanwege de rust, ruimte, waarden en normen. De vrijheid en de eenvoud. Dit vond ze prachtig! Al verwonderde ze zich, nee correctie lachte ze met, de rekening die A. liet zien toen ze eigenlijk nog ongelovig was over bepaalde zaken. Erg grappig! Zo ging de tijd dus gestaag voorbij en waren we toch redelijk rap voor ons gevoel aan de beurt.

Binnen werden we begroet door een stugge, afstandelijke man. Mijn vader was snel ingeschreven, na toestemming van mij om in ons huis te mogen verblijven. Ook legde hij uit dat de kinderen helemaal niet langs de vreemdelingenpolitie moesten en dus gewoon ingeschreven konden worden vanaf het moment dat ik mijn kaart zou hebben. Dit zou drie weken duren. Alles werd ingeleverd en nagekeken....en toen, toen kon ik niet ingeschreven worden met mijn Belgische Identiteitskaart. Ik ben op die kaart nog steeds Nederlandse van geboorte en dus van Nationaliteit en ondanks dat ik hiermee een huis kon kopen en kan reizen, mag ik mijzelf niet enkel met deze kaart inschrijven. Daar liepen we dus vast. Conclusie....3 uur wachten, een discussie verder en een ritje Ambassade voor de boeg om een extra bewijs van Nederlandse Nationaliteit te krijgen. Dit mag een verklaring van de Ambassade zijn, maar ook gewoon een NL id kaart. Met lege handen naar huis voor mij en nog drie weken te gaan om alles in orde te krijgen. Verplichte termijn, maar dat moet goed komen. (Als de Ambassade eens antwoord heet dat dan)

Ons welkom voelen door een simpel gebaar op dinsdag avond!

Samen met pap en de overige vier kinderen besloten wij bij Hostinec na Faře te gaan eten, deze ligt tegenover ons en de kinderen vinden het er geweldig. Dat is het ook! Het is super vriendelijk personeel, iedereen is aardig en ze waarderen het enorm als wij proberen Tsjechisch te spreken. Ik weet nog heel goed, de eerste keer een aantal maanden geleden, dat wij als echte buitenstaanders daar kwamen er niemand Engels of Duits kon spreken. Ondertussen weten wij dat er toch een aantal zijn die dit kunnen, welleswaar niet perfect, maar wel verstaanbaar. Toch proberen wij in het Tsjechisch te bestellen en ondertussen verbeteren zij ons, helpen ons echt en het allerleukste.....we werden verrast door een speciale menukaart voor ons :) Een groter compliment kunnen wij toch niet krijgen wel?




Vanaf dat wij thuis kwamen is de man, samen met de oudste zoon, achter het stuur gekropen op weg naar België voor het ophalen van een nieuwe lading spullen. Alles liep goed, tot hij met autopech kwam te staan op de Duitse snelweg. Je denkt, even de noodhulp aanroepen, maar nee, na 4 uur was er nog steeds geen hulp. Er zou ENKEL hulp komen indien zij per direct 250 euro cash zouden betalen. Zelfs pap belde naar de Adac voor een verklaring, naar de politie ect. maar er gebeurde helemaal niks! Een grote schande en heel veel stress! Ze zaten 6 uur van ons verwijderd, midden op de snelweg, levensgevaarlijk en niemand die stopte! Gelukkig kwam er een reddende engel, net toen pap van frustratie van plan was die 6 uur te gaan rijden om ze te helpen....een non profit organisatie die ik enkel maar dankbaar kan zijn! Autobahn Report Mayen-Koblnz alsnog bedankt!!

Dinsdag en woensdag: genoeg te doen.


Dinsdag vooral veel buiten bezig geweest met Lunabelle en haar weide, met de stal, met de kinderen en met mijn werk. Eveneens gekeken naar de bouwwerkzaamheden boven die rustig aan verder verlopen. Het was erg vreemd zonder man en ik was al lang blij dat de dinsdag sneller verliep dan verwacht. 
Op woensdag eigenlijk hetzelfde verhaal maar toen was ik al wat vrolijker, de twee mannen zouden al snel weer thuis zijn en mijn gezinnetje dus weer compleet. Ik werkte wat, zorgde voor de kids, voor de beestjes en ondertussen was ik in mijn hoofd alweer bezig aan een nieuw project: Nederlandstalige informatie over Vrcen. Dat is tenslotte wel het minste wat ik kon doen. Dus zo gezegd zo gedaan een nieuwe blog ontstond: Vrčeň Plzeň-jih 

Donderdag en vrijdag winkeltijd.


Lunabelle werd helemaal gek van de vliegen op haar hoofd. We hadden wel een vliegendeken, maar na het zien van de paarden hier toch besloten op zoek te gaan naar een vliegenmasker. Dus, eerst op zoek naar een ruitershop en die vonden wij in Plzen. Op naar de stad dus. Een vriendelijke verkoopster hielp ons met het vinden van het juiste masker. Ze lijkt wel een alien!



Maar, ze kan weer lekker de hele dag buiten en dat is toch ook niet onbelangrijk.

Tevens zijn we naar de bouwmarkten geweest. Ons licht opdoen wat betreft bouwmaterialen ect. Als we dan toch in de stad waren.... in de avond broodjes gegeten. Elke dag bbq, uit eten gaan of soep begon toch wat eentonig te worden dus meteen besloten vrijdag terug te gaan voor een gaskooktoestel met elektrische oven en de boodschappen voor een aantal dagen normaal eten. De spaghetti ging er vrijdag avond dan ook heel erg goed in.

Zaterdag en zondag: Werk aan de winkel en een kort bezoekje.


Zaterdag gewoon rondom het huis bezig geweest. Ondertussen staat de bouw niet stil en zijn er verschillende dingen veranderd. Er zijn muren geplaatst en een raam bijgezet. De bouwwerf begint al wat te worden.


Ook kwam R. de broer van mijn man en zijn vriendengroep op bezoek. Zij gaan een korte rondreis door Tsjechië maken. Dinsdag komen ze terug en gaan we er een gezellig kampvuur bij bouwen. Zolang het weer zo goed blijft moeten we ervan profiteren.

Verder vandaag een wandeling door eigen tuin en weide gemaakt. Het blijft mij verbazen en het blijft een goed gevoel geven. Bizar genoeg voelt het nog steeds als een droom, alsof het niet echt is en toch zo vertrouwd thuis. Het is niet uit te leggen, maar als je zelfs met een fruitallergie blij kan worden van jouw eigen fruit....


Het was een drukke week met heel veel geluksmomenten :) Morgen weer zo'n dag en overmorgen en.....

zondag 31 juli 2016

Paar drukke dagen in Vrčeň, Plzeň en Nepomuk.



Paar drukke dagen in Vrčeň, Plzeň en Nepomuk.


Het waren de dagen wel, maar wel hele fijne dagen ondanks dat het niet enkel maar ontspanning is geweest. Vrijdag hebben wij het verlate uitstapje naar de Zoo in Plzen gemaakt en ook het Dinopark is bezocht. Zaterdag is er al een begin gemaakt aan de verbouwing. De materialen zijn naar boven gesjouwd, de eerste stenen voor de slaapkamers vastgezet op de grond en er is buiten het een en ander opgeruimd. Tevens kregen wij onverwacht bezoek! Zondag hebben wij allemaal ons werk gedaan, zowel geld verdienen (ikke) als de mannen die begonnen zijn aan de eerste slaapkamers boven als het samen hout zagen en plaatsen voor het valse plafond. Eveneens even naar de race voor historische motors in Nepomuk geweest.



Bezoek aan de Zoo Plzeň.



Stukje uitleg over de Zoo: De Zoo in Pilsen opende haar deuren in 1926 al. Het is dus een oude dierentuin. Toen stond de Zoo nog in een ander gebied van Pilsen dan waar het nu ligt. In 1963 was de ruimte te klein en verhuisde de dierentuin naar Pilsen 1. De officiële naam is: Zoologická a botanická zahrada města Plzně, letterlijk Zoölogische en botanische tuin van de stad Pilsen.

Dat deze dierentuin een pracht aan vegetatie heeft was ons wel direct duidelijk. Planten, struiken, bloemen uit verschillende delen van de wereld groeiden hier op hun best. Overal stonden bordjes bij. Mijn mening, en let op dit is mijn mening, ik had het gevoel dat er meer aandacht naar de beplanting ging dan naar de dieren zelf. Al moet ik zeggen dat er heel wat apen zitten, de berenverblijven groot en prachtig zijn en er tal van schildpadden te vinden zijn. Het is een hele klim, maar eenmaal boven heb je naast de dieren van de boerderij en het Dinopark (apart van de Zoo) tevens een prachtig uitzicht over de stad.




De kids vonden de Zoo fantastisch. Zij genoten van de klim, het zien van zoveel verschillende dieren en ook de speeltuin viel in de smaak. Het leuke aan de wandeling was het feit dat er aapjes los liepen op bepaalde stukken. Natuurlijk werd daar meteen geaaid en mee gespeeld. Waar kan je zoiets doen toch? Jade was helemaal gek van “Billenbloot” ofwel Velbloud wat Kameel betekent. Het was een behoorlijke klim naar boven op zoek naar het Dinopark. Wij hadden combitickets genomen zodat wij van beiden parken konden genieten.








Dinopark Plzen, leuk voor de kleinsten.



Het Dinopark ligt boven op de berg en is ook los van de Zoo toegankelijk. Het is eigenlijk een klein park. Met een uur waren wij er doorheen en wilden de kinderen de dierentuin weer in. Wel prachtig zijn de bewegende levensgrote Dino’s. Ook is er een 3D film te zien. In de zandbak kunnen de kinderen dino botten opgraven en er is genoeg om te snoepen te vinden. Maar, voor mij viel het een beetje tegen. Buiten dat het parkje mooie Dino’s had en een prachtig uitzicht over de stad, was het meer een grote speeltuin met bewegende beelden eromheen. De kids vonden het dus voor even leuk, maar de dierentuin was voor hen toch leuker.




Al bij al toch een zeer vermoeiende dag en iedereen lag ook al redelijk op tijd in bed. Wat maar goed was ook, want zaterdag zijn de eerste verbouwingen begonnen.




Weekend? Wat is dat? Aan het verbouwen.



Zaterdag ochtend was iedereen op tijd op. Ikzelf begon met werk achter de computer, de kinderen begonnen buiten lekker creatief bezig te gaan en Kenny en pap zijn spullen gaan sjouwen nadat pap terug was van Pilzen om deurmaten op te meten. Nadat alles boven stond is pap begonnen met het verder uitmeten en de eerste rij stenen metselen voor de slaapkamer muren.
Het gaat nu over het bovenste gedeelte van de aanbouw wat pap zijn woning wordt. Boven hem komt voor hem 1 slaapkamer met badkamer. Aansluitend wordt een begin gemaakt van onze slaapkamers. Op dit gedeelte een kleinere van ongeveer 9 m2 en een zeer grote van een 20 m2 ongeveer. Ook komt hierboven voor ons de badkamer.

Kenny is dan aan de slag gegaan met het klimop vrij maken van het werkhuis. Het is tamelijk zonde wanneer er een prachtige houten schuur staat die zelfs van binnen begroeid raakt met klimop waardoor de ramen en alles dicht zaten. Na een goede dag trekken, vegen, opruimen hebben we een grotere schuur erbij dan wij dachten!

Zelf heb ik mij naast werken vooral bezig gehouden met de was, de stal mesten, water geven aan Lunabelle, de hondjes verzorgen en bezig blijven met de kids. Ook heb ik een tekening voor de weide gemaakt. Ik wil er een paddock paradise van maken, naast verschillende weides, maar ben er nog niet echt uit hoe en wat het gaat worden. Een berg hebben we al, een wandelpad ook, verschillende natuurlijke schuilpunten (bomen, struiken) zijn ook voldoende te vinden. Dus van daaruit weer verder denken.

Net toen wij in de weide waren om mijn eerste schets nog eens na te meten stond er ineens een koppel aan de deur. Ik was best verbaasd Nederlanders te zien die ik niet kende. Zij hadden per toeval mijn blog gevonden en dachten, waarom niet eens langsgaan? Zijzelf wonen ongeveer 4 maanden per jaar hier iets verderop en ook zij zijn al vanaf 1991 hier op vakantie gekomen. Leuk dit van mensen te horen en leuk te weten dat mijn blog serieus gelezen wordt! Ook al ben ik niet iemand die van spontaan bezoek houdt ;) Het was toch erg gezellig! Binnenkort gaan wij hun stekje bekijken.

Zaterdag avond nog wat gewerkt en lekker thuis frietjes gebakken. Vroeg naar bed want iedereen was voldaan moe.




Zondag rustdag? Dacht het niet!


Zondag waren de kids, mijn vader en ik er erg vroeg uit. Manlief lag nog wat na te dutten toen pap al naar boven ging om te beginnen aan het uitmeten van het te maken vals plafond op de aanbouw. Zelf meteen aan het werk gegaan en toen Kenny wakker was heeft hij Lunabelle buiten gezet. Maar niet voor lang! Kenny was net boven om te helpen toen de bui los barstte. Onweer en flinke regen.
Snel, in pyama, naar buiten geschoten, stal schoongemaakt, hooi gelegd en Lunabelle gekalmeerd om haar binnen te laten. Staldeur open gelaten zodat ze nog in de tuin kon wandelen, maar ze koos toch liever voor haar droge stal. Zelf volledig doorweekt geworden en toch was het genieten dat ik dit zelf kon doen. Voelde mij net een Penny meisje haha.

Daarna nog wat gewerkt en toen, in oude kleding, naar boven. Helpen zagen, helpen spijkers in het hout slaan ect.




Wij hadden de kinderen beloofd even te gaan kijken bij een race van historische motors in Nepomuk. Het was, ondanks de regen, toch een leuke ervaring. Prachtig die oude motors te zien en vooral…..te horen. Jammer van de natte wegen (deze ligt er pas een week of wat) want daardoor konden ze niet echt doortrekken. Maar toch was het wel machtig om te zien!




Daarna soep met brood, man en paps weer naar boven. Alle balken zitten erin voor het vals plafond. Hard gewerkt dus! Zelf deze blog geschreven.
Morgen vertrekt de man met de oudste terug naar België voor het ophalen van de laatste spullen. Zelf moet ik om 7.45 uur in de ochtend al bij de Vreemdelingenpolitie zijn om mijzelf en de kinderen in te schrijven om alle laatste paperassen in orde te brengen. Woensdag zijn ze weer terug en starten ik, mijn pap en de twee oudste kids aan de eerste les Tsjechisch. Erg benieuwd hoe dat zal lukken.

En dan nu…..rusten en naar bed :)