Twijfelen, Tsjechië of niet?
Wie had dat gedacht? Ikke, die af en toe twijfelt? Misschien komt het omdat ik momenteel wat veel aan mijn hoofd heb. Mijn papa is de badkamer aan het verbouwen, manlief druk aan het werk, ik aan het werk, de kinderen weer op school en dan hebben we onze paarden en het huishouden nog. Er lijkt geen enkele ruimte te zijn om verder te gaan waar wij waren gebleven....
Ok, man zegt dat dit de opstart pijnen zijn van een nieuw schooljaar.....kan best. Het IS ook zo dat ik niks anders doe dan papieren invullen, schoolbezoekjes, zorgen dat de kids in hun ritme zitten, hun huiswerk laten maken en rennen en vliegen. Soms heb ik het gevoel alsof er geen uur per dag vrijheid blijheid is. Toch kijken wij ook weer heel erg uit naar onze week Tsjechie die wij de eerste week van november hebben geboekt.
Elke dag denk ik: Ik moet weer wat taal leren. Elke dag zie ik de app, de boeken en wil ik lesexpress openen, maar het komt er niet van. Zaterdag vieren wij de verjaardag van X een van onze zonen, zondag heeft onze dochter R weer een dressuurwedstrijd dus deze hele week is weer volgeboekt.
Misschien moet ik mijn dagen anders gaan indelen? Misschien moet ik gewoon even rust nemen, mijn lichaam wilt tenslotte ook al een paar dagen niet meer meewerken. Een ding is zeker, als ik denk aan de verhuizing, de definitieve vestiging, dan denk ik ook aan alles wat ik achter mij laat. Wat dat is? Sommige vrienden, sommige familieleden en vooral, de gewoonte om hier te wonen.
Zou mij dit vorige week hebben tegengehouden? Nee absoluut niet! Dat zou wel de minste reden zijn om mijn eigen vleugels uit te slaan.....leef je droom zeggen ze toch?
Och, het zal wel weer overwaaien dit omstuimige gevoel. Dit twijfelachtige....er zit gewoon geen schot in de zaak laat ik het daar maar even op houden. (en het weer werkt ook niet echt mee ;) )
